BLOG:

Het cadeau van de walvis

Een rustige dag op zee: het is half een in de middag. Er is maar een klein deel van de bemanning aan dek, de anderen nemen rust voordat ze beginnen met de nieuwe wacht. Een walvis trakteert de aanwezige mensen op een horizon gevuld met omhoog spuiend water. Het lijkt een rustige wacht te zijn, maar niets is minder waar. Nadat de walvis weer het diepe water in duikt besluit hij het onderwaterschip van de Wylde Swan eens van dichtbij te bekijken. En daar kan hij het helaas niet laten een ‘cadeautje’ voor de bemanning achter te laten…

‘Dit ziet er gek uit, vind je niet?’. De deckhand laat de eerste stuurman een glas met water uit de kraan zien. Dit glas is niet (zoals gewoonlijk) gevuld met kristalhelder water, maar met iets dat er uitziet als troebele limonade. Ook de engineer kijkt verbaasd: ‘Ik moest maar eens een kijkje nemen bij de watermaker!’.

Het zeewater dat de watermaker binnenkomt wordt onder hoge druk door een membraam met kleine gaatjes geperst. Watermoleculen zijn klein genoeg om hier doorheen te stromen, maar zout blijft achter. Normaliter blijft er dan fris en helder kraanwater over, maar het lijkt alsof er vandaag iets aan het systeem niet helemaal goed werkt.

Aangekomen in de pumproom merkt de engineer meteen op dat de waterdruk in de watermaker te laag is. Eén van de filters waar het zeewater doorheen moet lijkt verstopt te zijn. Zich niet bewust van wat hij op het punt staat tegen te komen haalt hij het filter tevoorschijn. Hij slaat steil achterover: de stank die hem tegemoet komt is erger dan de ergste stank die hij ooit heeft geroken. En dat zegt wat, gezien de ‘shitty’ problemen die hij soms moet oplossen! Het cadeautje van de walvis is gevonden! Maar wat was nu het probleem?

Uit online blogs (met titels als ‘Een walvis heeft mijn watermaker kapot gemaakt’) blijkt dat we niet de eersten zijn die met dit probleem te kampen hebben gekregen. Het blijkt dat de walvis zijn behoefte niet langer kon inhouden, en zijn uitwerpselen récht voor de toevoer van de watermaker kwijt moest!

De engineer vervangt het oude filter en gelijk stroomt er weer helder water uit de kraan. Aan dek komt er weer wind in de zeilen, en de Wylde Swan vervolgt zijn koers door het schuimende water. Inmiddels is ook de nieuwe wacht aan dek. Eén van de deckhands roept: ‘Kijk, een walvis!’ … ‘Oh nee, laat maar. Het is maar een dolfijn’.

Ook op zoektocht naar dolfijnen en walvissen vanaf een Tall Ship? Bekijk onze reizen.