8300 kilometer | 4500 zeemijl | 15.000 liter diesel | 36.000 liter drinkwater | 200 kilo groente en fruit | 300 kilo pasta en rijst | 94 telefoons, laptops, tablets | oneindig veel avontuur | 0 Kg C02
Een reis van zes weken op zee wordt ruw verstoord door het coronavirus. Dit is de werkelijkheid van 25 Nederlandse tieners en een bemanningsteam aan boord van de Wylde Swan.
De 25 middelbare scholieren, 4 docenten, een scheepsarts en 12 crewleden varen al bijna 3 weken in het Caribische gebied. De leerlingen zijn aan boord met een speciaal programma, waarbij Nederlandse scholieren zes weken hun schoolwerk aan boord van het zeilschip volgen. Christophe Meijer van Masterskip: „Aan boord gaat het geweldig. Hier is niemand ziek. Het hygiëne besef is groot dus er zal waarschijnlijk ook niemand ziek worden. Maar de wereld waar we in rondvaren, verandert met het uur.”
Moeite om door de douane te komen
Bij aankomst een aantal dagen geleden in Saint Lucia had de Wylde Swan grote moeite om door de douane en immigratie te komen. Ondertussen sluiten ook veel andere eilanden hun havens en luchthavens voor alles wat van buiten komt en zoeken de mensen van Masterskip naar een oplossing.
Inspelen op de veranderingen
Bij het vertrek van de onderwijsreis was er nog geen sprake van strenge Corona maatregelen in de Cariben. De reis, die in de volksmond de Cubareis heet, kreeg plotseling een heel ander verloop toen in meerdere landen maatregelen werden getroffen om het Corona-virus in te perken.
Afgelopen woensdag was de planning nog om vanaf de bovenwindse eilanden koers te zetten naar Jamaica en daarna Cuba. Vanaf Cuba zouden de leerlingen terug vliegen naar huis. Doordat maatregelen van overheden elkaar op dat moment zo snel opvolgden, werd besloten om eerst in de buurt van de overzeese Nederlandse gebieden te blijven.
Toen vervolgens achtereen de U.S.A. en de ABC eilanden hun luchtruim sloten is er crisis overleg gevoerd tussen schip, rederij en lokale contacten om een passende oplossing te vinden. Na het sluiten van het luchtruim van Sint Maarten werd duidelijk dat er maar één manier is om de leerlingen nog naar huis te krijgen: zeilend de oceaan over.
Het gaat om een afstand van 8.300 kilometer (4.500 zeemijl) die de leerlingen aan boord van de Wylde Swan een dikke maand lang zeilend zullen afleggen. Er is een tussenstop op de Azoren gepland.
“Het was moeilijk om de beslissing te maken dat we niet verder gaan”, zoals eerste stuurman Martijn Boucher vertelt.
Slecht nieuws? Nee! Goed nieuws!
“Zondagavond hebben we hier contact over gehad met alle ouders. De algemene stemming was opgelucht. Men maakte zich zorgen over hun kind in het overzeese en was blij dat er een andere overweging werd gemaakt.”, aldus Christophe Meijer van Masterskip.
Zoals te begrijpen valt werd de mogelijkheid om terug te zeilen aan boord bij de trainees allereerst wisselend ontvangen. Inmiddels is iedereen over de eerste schok heen en is de stemming positief.
De trainees worden tijdens de voorbereidingen constant op de hoogte gehouden. “Alles wat we weten, geven we ze door. We moeten zo veel mogelijk de goede sfeer proberen vast te houden. Ook moeten we met elkaar blijven praten, want een reis over de oceaan gaat niet in de koude kleren zitten. We gaan een avontuur tegemoet”, aldus Boucher.
Voor vertrek heeft elke trainee een planning gemaakt van de zelfstudie, dus iedereen weet wat die nog kan doen voor school. “Ik denk zelfs dat we als we terugkomen een voorsprong hebben op andere scholieren in Nederland, want onze lessen gaan gewoon door.”
Groentes en warme kleren inslaan
Voor ze de tocht kunnen maken, moeten er verschillende voorbereidingen getroffen worden. Van het inslaan van 180 kilo groente, tot voldoende diesel aan boord om eventueel te kunnen gebruiken. De grootste uitdaging op dit moment is de kleding voor de trainees. “Ze hebben voornamelijk korte broeken en shirts ingepakt, maar onderweg kunnen we last krijgen van harde wind en nat en koud weer.
100% oceaanwaardig
Meijer: “Het is een geluk dat we ons bevinden op een 100% oceaanwaardig zeilschip, en in principe zijn we van niemand afhankelijk. De reis over de oceaan is een drastische maar ook noodzakelijke maatregel. Lokale overheden in de Caraïben maken ad-hoc besluiten over hun eilanden en havens. Daar valt niet meer op te anticiperen.”
En voor vrijwel alle kinderen aan boord betekent het dat ze voor het eerst in hun leven een oceaan gaan oversteken. “Aan boord is de sfeer goed. De crew doet er heel rustig over en vertellen ons alles wat er aan de hand is. Bovendien is de crew zelf wél ervaren. Zij zouden sowieso de oceaanoversteek doen in de reis die na ons kwam, dus in principe is alles goed voorbereid en zij weten ook gewoon hoe het moet. Het is niet de eerste keer dat ze de oceaanoversteek gaan doen”, zo vertelt trainee Blanche.
Meijer benadrukt nogmaals dat er bij Masterskip geen zieken zijn en de opvarenden al bijna drie weken aan boord in een ’heerlijke vorm van quarantaine’ verkeren.
De planning is om woensdag 17 maart te vertrekken vanaf Saint Lucia en in de tweede helft van april in Nederland aan te komen.
